De uitspraak ‘normalíter’ komt veel voor, omdat Nederlandstaligen geneigd zijn de klemtoon bij onbekende woorden op de op-een-na-laatste lettergreep te leggen. Zo ontstaat ook de uitspraak ‘catalógus’, terwijl de juiste uitspraak ‘catálogus’ is.

Latijnse bijwoorden op -iter hebben geen klemtoon op die uitgang; die ligt een lettergreep naar voren. Behalve in normáliter is dat ook het geval in eventuáliter, globáliter en ideáliter.

Het Latijnse bijvoeglijk naamwoord normalis, waarvan normaliter is afgeleid, betekent overigens ‘volgens een hoek van negentig graden’. Van daaruit ontstond de figuurlijke betekenis ‘volgens de regel’.

Blij met deze uitleg?

Met een donatie van € 2 steun je Onze Taal. Bedankt!

Toch nog een vraag?

Onze taaladviseurs staan elke werkdag voor je klaar

Bel 085 00 28 428 Bel 085 00 28 428

(gebruikelijke belkosten, geen extra kosten)

Of stel je vraag via social media of per mail