Kun je op hoofdletters ook accenttekens zetten?

Ook op hoofdletters kunnen accenten staan: ‘RENÉ EN ZOË ZIJN GESLAAGD!’ en ‘HÁD IK MAAR GELUISTERD ...’ zijn bijvoorbeeld correct.

Je plaatst accenten om de juiste uitspraak van een woord te verduidelijken of om aan te geven dat een bepaald woord wordt beklemtoond. Dat werkt niet alleen zo bij kleine letters, maar ook bij hoofdletters. Als je ‘René en Zoë zijn geslaagd!’ en ‘Hád ik maar geluisterd ...’ helemaal in hoofdletters schrijft, zijn de accenten net zo nodig en nuttig voor de lezer.

De officiële spelling ziet dat anders. Volgens de officiële woordenlijst mogen op hoofdletters in principe geen accenten of uitspraaktekens staan. Dat mag alleen als een woord mét een accent op een hoofdletter ontleend is aan een andere taal. Als voorbeeld wordt Dáil Éireann gegeven, de naam voor het Ierse Lagerhuis.

Accent op beginletter

Een accent kan op de eerste letter van een woord staan, en als zo’n woord aan het begin van een zin staat, komt het accent dus op een hoofdletter te staan:

• À propos, Karen komt morgen langs.
• Ík weet van niets.
• Éérst je handen wassen!

Woorden of zinnen in hoofdletters

Ook als hele woorden of zelfs zinnen in hoofdletters geschreven worden, kun je (als het typografisch mogelijk is) het best accenttekens plaatsen.

• EFFICIËNT WERKEN
• DÉJÀ VU
• VOORKÓMEN IS BETER DAN GENEZEN

Uitzondering: Eén

Een uitzondering is één. Als één aan het begin van een zin voorkomt, vervalt het eerste accent op de hoofdletter e. Het is dus Eén, met alleen een accentteken op de tweede e. Daarnaast is het bijvoorbeeld Óúd en Úít:

• Eén zwaluw maakt nog geen zomer.
• Óúde kaas lust ik niet.
• Úít met die felle lamp!