Wat is juist: op twee gedachten hinken of op twee benen hinken?

Op twee gedachten hinken en op twee benen hinken betekenen allebei ‘besluiteloos zijn, in tweestrijd verkeren’ en ‘niet consequent zijn, nu eens het een, dan weer het andere doen/zeggen’. Een paar voorbeelden:

• Het onderwijsbeleid hinkt op twee gedachten/benen: soms gaat het om gelijkheid bevorderen en dan weer vooral om maatwerk leveren.
• Na de 1-0 hinkte de ploeg op twee gedachten/benen: de voorsprong verdedigen of blijven aanvallen?

Van oudsher was de uitdrukking op twee gedachten hinken. Op twee benen hinken komt echter sinds het midden van de twintigste eeuw ook geregeld voor. In 1968 stond bijvoorbeeld in de Volkskrant: “We vragen ons af of (...) toch nog niet een betere oplossing te bereiken was geweest. De ‘oplossing’ die nu uit de bus is gekomen lijkt ons toch een hinken op twee benen.” Van Dale Hedendaags Nederlands heeft op twee gedachten hinken opgenomen, maar wel met de waarschuwing “niet algemeen”. De algemeen geaccepteerde variant is nog steeds op twee gedachten hinken.

Mogelijk is de uitdrukking iemand op het verkeerde been zetten (‘iemand misleiden’) van invloed geweest op het ontstaan van op twee benen hinken. Wat ook kan, is dat de uitdrukking met beide benen op de grond staan (‘nuchter en realistisch zijn’) is aangepast: in plaats van met je twee benen stevig op de grond te staan, sta je maar wat te wiebelen/hinken.